Los van het feit dat ik de inwoners van Qatar alle vrijheden van de wereld gun, schiet het disrespect voor dit overwegend Islamitisch land waar de seculiere vrijgevochten hoek momenteel te gast is mij in het verkeerde keelgat.
Lees verder
Het bedrag dat ingezameld wordt met de verkoop van de fotoboeken wordt aangeboden aan Hospice Arco Cavent, waar ongeneeslijk zieke personen die gedurende hun laatste levensfase niet meer thuis kunnen of willen wonen, goede zorg en aandacht krijgen in een huiselijke sfeer.
Lees verder
The photographs in this book are Bea Moedt’s tribute to Curacao. Conform her wish proceeds go to Hospice Arco Cavent.
Lees verder
Compacte zinnen zijn het, die bestaan uit zorgvuldig en functioneel aaneengeregen woorden waarin een beeldwereld huist die het boek voor iemand zoals ik vijf keer zo dik maakt.
Lees verder
De realiteit is echter dat dit niet alleen schrijvers aangaat. Ook ieder ander die een mening heeft of ergens over nadenkt en daar vragen bij heeft, zal lang nadenken voordat die mening, vraag of verwondering wordt geventileerd. Omdat het ‘geweld’ dat erop kan volgen zo hard is.
Lees verder
Ik kijk naar hem, zie hem met zijn treden rollen. Het paspoort ligt al in mijn hand. Een stap is er maar voor nodig om me mee te voeren in de verkeerde richting. Weg van huis.
Lees verder
“Hou op! Jullie zijn hier alleen maar omdat ik er ben. Dit is mijn verhaal. Ze wil het alleen maar goed doen. Daarom neemt ze haar tijd. Omdat ze mij en, ja zelfs jullie, serieus neemt. En wanneer jullie zo luid zijn kan ze mij niet horen. En dan zal mijn verhaal niet verteld worden. Dus hou op of verdwijn.”
Lees verder
Stomend slaan op hol geslagen golven op de scherpe rotsen kapot. Ze spuiten uiteen in driftige druppels en vallen de vulkaangrond met drieste onverschrokkenheid aan.
Lees verder
Ben jij dit? Heb je me gehoord? Mijn uitnodiging aangenomen? ‘Praat met me Laura’. Vannacht vroeg ik het je nog. Mijn vingers beroeren de letters van mijn keyboard. Ben ik het zelf of is dit de verbinding die je met me maakt? Vanuit Elsewhere? Ik heb nog niet kunnen huilen. Maar nu rollen de tranen over mijn gezicht. Ik begin te beseffen wie je in werkelijkheid in deze wereld was.
Lees verder
Je mag een land binnenvallen
Zolang je je maar aan de regels houdt
Je mag met bommen gooien
Zolang je je maar aan de regels houdt …
Knies
Kniezen
Geknies overal
En vooral
omdat jij
wat anders gekozen hebt
Wat zou het geweest zijn? Een onmisbaar item bij een spreekbeurt op school dat door de ouder met dakdragers op de auto vergeten is mee te nemen?
Lees verder
Tamira bladert en schrikt zich rot als ze met dikke rode letters ziet staan dat ze over een paar dagen al aan de beurt is. Het bloed stijgt naar haar wangen en in haar buik lijken ineens driehonderd slangen tegelijk heen en weer te bewegen.
“Mama!”
Elodie Heloise en Crisèn Schorea doen mee aan de Curaçaose Kinderboekenweek 2021. En delen een klein stukje van een verhaal… in dit filmpje van Marlon Reina
Lees verder
Twintig jaar geleden kreeg ik ruzie met een intellectueel toen ik zei dat ik niet geloofde in de inval van het Westen in Afghanistan. “Wat ben jij voor vrouw? Weet je dan niet hoe de mensen en vooral de vrouwen daar moeten leven? …”
Lees verder
Ze was als een Woestijnroos die zich vastklampte aan de dorre grond die mijn ouders na hun scheiding achterlieten. In dat vruchteloze gortdroge landschap kwam zij tot bloei. Voor even leek de aarde iets beters voor ons in petto te hebben.
Lees verder