“Hou op! Jullie zijn hier alleen maar omdat ik er ben. Dit is mijn verhaal. Ze wil het alleen maar goed doen. Daarom neemt ze haar tijd. Omdat ze mij en, ja zelfs jullie, serieus neemt. En wanneer jullie zo luid zijn kan ze mij niet horen. En dan zal mijn verhaal niet verteld worden. Dus hou op of verdwijn.”
Lees verder
Stomend slaan op hol geslagen golven op de scherpe rotsen kapot. Ze spuiten uiteen in driftige druppels en vallen de vulkaangrond met drieste onverschrokkenheid aan.
Lees verder
Ben jij dit? Heb je me gehoord? Mijn uitnodiging aangenomen? ‘Praat met me Laura’. Vannacht vroeg ik het je nog. Mijn vingers beroeren de letters van mijn keyboard. Ben ik het zelf of is dit de verbinding die je met me maakt? Vanuit Elsewhere? Ik heb nog niet kunnen huilen. Maar nu rollen de tranen over mijn gezicht. Ik begin te beseffen wie je in werkelijkheid in deze wereld was.
Lees verder
Je mag een land binnenvallen
Zolang je je maar aan de regels houdt
Je mag met bommen gooien
Zolang je je maar aan de regels houdt …
Knies
Kniezen
Geknies overal
En vooral
omdat jij
wat anders gekozen hebt
Wat zou het geweest zijn? Een onmisbaar item bij een spreekbeurt op school dat door de ouder met dakdragers op de auto vergeten is mee te nemen?
Lees verder
Tamira bladert en schrikt zich rot als ze met dikke rode letters ziet staan dat ze over een paar dagen al aan de beurt is. Het bloed stijgt naar haar wangen en in haar buik lijken ineens driehonderd slangen tegelijk heen en weer te bewegen.
“Mama!”
Elodie Heloise en Crisèn Schorea doen mee aan de Curaçaose Kinderboekenweek 2021. En delen een klein stukje van een verhaal… in dit filmpje van Marlon Reina
Lees verder
Twintig jaar geleden kreeg ik ruzie met een intellectueel toen ik zei dat ik niet geloofde in de inval van het Westen in Afghanistan. “Wat ben jij voor vrouw? Weet je dan niet hoe de mensen en vooral de vrouwen daar moeten leven? …”
Lees verder
Ze was als een Woestijnroos die zich vastklampte aan de dorre grond die mijn ouders na hun scheiding achterlieten. In dat vruchteloze gortdroge landschap kwam zij tot bloei. Voor even leek de aarde iets beters voor ons in petto te hebben.
Lees verder
Heel Curaçao was afgeleid
van het nieuwe coronabeleid
want daar stond Fer die iedereen kent
in een nogal opvallend hemd
Ik stond waar ik stond
als bevroren
aan de grond
en dacht nog dat ik
‘Anna Maria Koekoek’
Nu zou hebben gewonnen
Als dat nog bestond
Op mooie dromen borduurt ze fonkelend nieuwe woorden. Woorden van zilver en goud. Zodat de mooie droom al het mooie in zich behoudt. En als de dromenvangster alle dromen heeft gehad, dan stuurt ze de droom weer terug naar de dromer die hem had.
Lees verder
‘Ken je dat?’ Zijn vraag komt wanneer ik al lang heb herkend waar hij is. Ik ben op zijn stem meegezweefd naar die plek die ook ik goed ken. Daar waar het zwart alleen maar zwarter wordt en waar geen uitweg uit lijkt te vinden.
Lees verder
Open wereldblik
een nieuwsgierig mensenkind
dat ziet om het zien
anders
dan een opnieuw beleefd moment
gekozen uit de aaneenschakeling
van beleefde momenten
die het leven kent