Eilandverhalen

verhaal | Kalor

Wind, waar blijft de wind? Weggelokt voor een wildwoest blaasspektakel in noordelijker contreien, het thuisfront achterlatend onder minder dan erbarmelijke omstandigheden. De rotzak.

verhaal | De dag dat een kip tanden kreeg

‘Pai, later als ik groot ben wil ik dokter worden,’ zei Fayenne. Ze rende rondjes om de schommelstoel van haar opa die onder een wayaká op het verder kale erf stond. Haar jurk wapperde achter haar aan en stof waaide op onder haar blote voeten.

verhaal | Recensies Blauwe Tomaten

Altijd spannend en tegenwoordig zelfs bijna bijzonder om gerecenseerd te worden. Blauwe Tomaten werd onder de loep genomen onder andere door Wim Rutgers…

verhaal | Niks is waar, alles is echt

De nacht kwam met een verhelderend inzicht voor mijn getroebleerde gedachten. Ik lag te woelen, te wikken, te wegen en te wroeten. Over de roman Blauwe Tomaten die ik schreef en die ik nu gedrukt en al mag/moet loslaten.

verhaal | De perikelen van Albert Kikkert (1762-1819)

Over Gouverneur Albert Kikkert die meer op zijn kerfstok had dan het zorgen voor de kleuren op de gebouwen van de handelskade. Op rijm speciaal voor onze kinderen.

Met dank aan Bernard Buddingh’ (1944-2021) voor het met plezier aanleveren van de ondersteunende stukken om dit verhaal te maken. ‘Ken je geschiedenis. Die Kikkert was niet zo’n lekkere’.

verhaal | De zin(nen) van Bernadette Heiligers

Compacte zinnen zijn het, die bestaan uit zorgvuldig en functioneel aaneengeregen woorden waarin een beeldwereld huist die het boek voor iemand zoals ik vijf keer zo dik maakt.

verhaal | De trap van Hato

Ik kijk naar hem, zie hem met zijn treden rollen. Het paspoort ligt al in mijn hand. Een stap is er maar voor nodig om me mee te voeren in de verkeerde richting. Weg van huis.

verhaal | Gek, creatief, eigengereid volk

Wat zou het geweest zijn? Een onmisbaar item bij een spreekbeurt op school dat door de ouder met dakdragers op de auto vergeten is mee te nemen?

verhaal | Het allermooiste beroep

Tamira bladert en schrikt zich rot als ze met dikke rode letters ziet staan dat ze over een paar dagen al aan de beurt is. Het bloed stijgt naar haar wangen en in haar buik lijken ineens driehonderd slangen tegelijk heen en weer te bewegen.
“Mama!”

verhaal | Kinderboekenweek Curaçao 2021

Elodie Heloise en Crisèn Schorea doen mee aan de Curaçaose Kinderboekenweek 2021. En delen een klein stukje van een verhaal… in dit filmpje van Marlon Reina

verhaal | Madrina

Ze was als een Woestijnroos die zich vastklampte aan de dorre grond die mijn ouders na hun scheiding achterlieten. In dat vruchteloze gortdroge landschap kwam zij tot bloei. Voor even leek de aarde iets beters voor ons in petto te hebben.

verhaal | Ain’t life sweet

Ze woont op een heuvel en kijkt vanaf haar porch uit over haar eiland. Kartelige bergen, rustieke rotsblokken. Lappen roodbruine onontgonnen grond. Fiere cactussen. Een dikke watertong. Dat ziet ze in de verre verte.

verhaal | De Waker

De Waker uit verhalenbundel Woestijnzand voorgelezen door Elodie Heloise in de ruine van Landhuis Klein Piscadera.

verhaal | Een Geschiedenis

“Wat jij nog niet weet, is dat je soms het geluk hebt om ergens middenin te zitten waarvan je gewoon weet dat het geschiedenis zal worden. Grote dingen. Die voor veel mensen van betekenis zijn. En dat jij die geschiedenis als het ware meemaakt op het moment dat die zich afspeelt. En wanneer dat gebeurt…”

verhaal | Stickers en labels

Drie mensen kwamen elkaar na een wandeling door de helft van hun leven tegen op een stukje wereld dat vol lag met dozen. Dozen met aanduidingen en stickers erop. Ergens hadden zij altijd wel van het bestaan ervan geweten maar niet eerder waren de contouren van deze plek zo duidelijk geweest als nu.

verhaal | Mijmeringen

Zelfs de meest doorgewinterde hardzak of sinberguensa valt vroeg of laat ten prooi aan mijmeringen over het eiland waar hij vandaan komt. Het besluipt je op een onbewaakt moment. Het is de tienduizendste regendruppel tegen het raam en die ene seconde aan zonlicht die je niet gegund wordt …