gedicht | Blikveld

Levend in het moment
waar het nu
een masker draagt
en de afstand tussen
mensen regeert

Levend in het moment
waar het nu
een masker draagt
en de afstand tussen
mensen regeert
voel ik meer
weerstand dan ooit
om in het nu te
willen verblijven

De blik naar voren
ontwijk ik ook
Grimmig schimmig
gordijn van mist
vertroebelt mijn zicht
dat eens
loepzuiver
de morgen
kon zien


De harde return
naar de pagina
van gisteren
die ik gemarkeerd
heb met een neonkleur
is waar ik mezelf
dwalend terugvind

In het nu van toen
dat een zelfverkozen masker draagt
en waar de afstand tussen mensen
alleen maar regeert
uit vrije wil