Ze was als een Woestijnroos die zich vastklampte aan de dorre grond die mijn ouders na hun scheiding achterlieten. In dat vruchteloze gortdroge landschap kwam zij tot bloei. Voor even leek de aarde iets beters voor ons in petto te hebben.
Lees verhaal
Op mooie dromen borduurt ze fonkelend nieuwe woorden. Woorden van zilver en goud. Zodat de mooie droom al het mooie in zich behoudt. En als de dromenvangster alle dromen heeft gehad, dan stuurt ze de droom weer terug naar de dromer die hem had.
Lees verhaal
‘Ken je dat?’ Zijn vraag komt wanneer ik al lang heb herkend waar hij is. Ik ben op zijn stem meegezweefd naar die plek die ook ik goed ken. Daar waar het zwart alleen maar zwarter wordt en waar geen uitweg uit lijkt te vinden.
Lees verhaal
Eerst speelden ze met bestaande middelen. Ze kochten de rijkdommen der aarde op maar toen die allemaal verdeeld waren, had nog steeds niemand gewonnen. Het spel zat vast.
Lees verhaal
Ze woont op een heuvel en kijkt vanaf haar porch uit over haar eiland. Kartelige bergen, rustieke rotsblokken. Lappen roodbruine onontgonnen grond. Fiere cactussen. Een dikke watertong. Dat ziet ze in de verre verte.
Lees verhaal
De Waker uit verhalenbundel Woestijnzand voorgelezen door Elodie Heloise in de ruine van Landhuis Klein Piscadera.
Lees verhaal
“Wat jij nog niet weet, is dat je soms het geluk hebt om ergens middenin te zitten waarvan je gewoon weet dat het geschiedenis zal worden. Grote dingen. Die voor veel mensen van betekenis zijn. En dat jij die geschiedenis als het ware meemaakt op het moment dat die zich afspeelt. En wanneer dat gebeurt…”
Lees verhaal
Drie mensen kwamen elkaar na een wandeling door de helft van hun leven tegen op een stukje wereld dat vol lag met dozen. Dozen met aanduidingen en stickers erop. Ergens hadden zij altijd wel van het bestaan ervan geweten maar niet eerder waren de contouren van deze plek zo duidelijk geweest als nu.
Lees verhaal
Zelfs de meest doorgewinterde hardzak of sinberguensa valt vroeg of laat ten prooi aan mijmeringen over het eiland waar hij vandaan komt. Het besluipt je op een onbewaakt moment. Het is de tienduizendste regendruppel tegen het raam en die ene seconde aan zonlicht die je niet gegund wordt …
Lees verhaal
Het bloed dat door mijn aderen stroomt, is allerminst zuiver. Het is een ingewikkeld elixer waarvan de oorspronkelijke ingrediënten niet meer exact te traceren zijn
Lees verhaal